یکی از بامزه ترین گیاهان ،گیاه ناندینا است. ناندینا درختچه ای است با برگ های ظریف سبز روشن،اینن درختچه در فصل پاییز پر از میوه میشود میوه هایی که مانند شاخه های انگور است به رنگ قرمز ولی بوی گوجه فرنگی تازه میدهد و عطر بسیار خوشی را در همه جا پخش میکند. این گیاه از لخاظ ظاهخری ممکن است با پریکاننتا و زالزلک اشتباه گرفته شود ، ولی این گیاهان در اصل تفاوت خیلی زیادی با هم دارند.
گیاه ناندینا برعکس خیلی از گیاهان دیگر که در فصل بهار و تابستان شکوفه میکنند ، در فصل پاییز و زمستان نمایان می شوند. . خرید گردو
داستان ناندینا داستانی است که تجسم یک چالش مهم برای مناظر و همچنین اکوسیستم امروز ما است. گیاهان عجیب و غریب در چشم انداز اگزوتیک هایی که به طور بی گناه معرفی می شوند اغلب مصمم هستند که برای حیات وحش ما مضر باشند و گونه های بومی ما را تهدید کنند. این گیاه دوست داشتنی آسیایی یک درختچه کوچک نیمه همیشه سبز است که در اوایل دهه 1800 در ایالات متحده معرفی شد. گیاهی که با توتهای قرمز روشن و برگهای شرابی، در بهار با گلهای سفید دلپذیر و در تابستان با شاخ و برگهای همیشه سبز تیره به باغ علاقهمند است.
ناندینا گیاهی است مقاوم و سریع رشد می کند از کنار جاده های آفتابی تا زیر نبات و در سایه سنگین در انواع خاک های مرطوب و پرندگان در پاییز و زمستان در حال خوردن توت ها دیده می شوند. به نظر می رسد این گیاه عالی است و درک اینکه چرا به محبوبیت صاحبان خانه تبدیل شده و یکی از اصلی ترین مهد کودک های تجاری است دشوار نیست. و مشکل در همین جاست.
از قضا، چیزهایی که ناندینا را تا این حد محبوب می کند دلیل این است که شورای گیاهان آفات عجیب و غریب SC (SC-EPPC) آنها را به عنوان یک "تهدید مهم" در ایالت ما در نظر می گیرند. )، که از آنها به عنوان "گونه های عجیب و غریب مهاجمی که در مناطق طبیعی مستقر شده اند، به طور مستقل گسترش یافته و آسیب قابل توجهی به جوامع طبیعی وارد می کنند" یاد می کنند.
خب، برای شروع، آن توت های قرمز دوست داشتنی سمی هستند. هنگامی که ده ها موم سدر مرده در شهرستان توماس، جورجیا یافت شد، محققان کالج دامپزشکی، دانشگاه جورجیا، علت را ناندینا یافتند. انواع توت ها…
«همه پرندگان توت ناندینا دست نخورده در محصولات خود داشتند. خونریزی در قلب، ریهها، نای، حفره شکمی و سایر اندامها وجود داشت. توت ناندینا حاوی سیانید و سایر آلکالوئیدها است که هیدروژن سیانید بسیار سمی (HCN) تولید می کند که برای همه حیوانات بسیار سمی است…”
خوشبختانه، پرندگانی مانند سدر، مرغ مقلد شمالی و رابین آمریکایی، معمولاً توت ها را فقط زمانی مصرف می کنند که سایر منابع غذایی در دسترس نباشند. سایر حیوانات نیز از جمله سگ ها تحت تأثیر توت ها قرار می گیرند.
مشکل دیگر گونه های مهاجم مانند ناندینا این است که آنها بسیار تهاجمی تر از بومیان هستند و گیاهانی را که بخشی از زنجیره غذایی بومیان اینجا هستند که در کنار آنها تکامل یافته اند، جابجا می کنند.
ایالات متحده وزارت کشاورزی بیان میکند که ناندینا به پارکهای ملی، پناهگاههای ملی حیات وحش، جنگلهای ملی، پارکهای شهری و سایر زیستگاههای ما طبیعی شده و به آنها حمله کرده است. این گیاه تهاجمی، مقاوم است و در طیف وسیعی از شرایط در اینجا در جنوب شرقی رشد می کند. دانه های آن ها سبک وزن هستند و علاوه بر پخش شدن توسط حیات وحش، به راحتی در باد و آب حمل می شوند.
همه اینها تصویر نسبتاً تلخی را برای گیاهی ترسیم می کند که بسیاری از ما در ایالت بالا ممکن است در حیاط خود داشته باشیم. پس چه می توانیم بکنیم؟
SC-EPPC توصیه میکند گیاه را در زمانی که دانهها وجود ندارند (برای جلوگیری از انتشار تصادفی)، سوزاندن آن، و اگر به جای کندن آن را ببرید، حذف کنید. به بالا، سپس کنده ها را با یک علف کش مبتنی بر گلایفوسیت مانند Round-up نیز "رنگ آمیزی" کنید.
اگر یک عاشق فداکار ناندینا هستید و نمی توانید از آن جدا شوید، برخی از ارقام استریل وجود دارند که می توانید به عنوان جایگزین های احتمالی به سراغ آنها بروید که کمتر تهاجمی هستند و دانه های سمی ندارند. همچنین میتوانید توتها را در اوایل پاییز که برای اولین بار ظاهر میشوند از گیاه جدا کرده و بسوزانید.
انجمن گیاهان بومی SC پیشنهاد می کند که به سادگی آنها را با تعدادی از گونه های بومی با ویژگی های مشابه جایگزین کنید که در شرایط مشابه به خوبی رشد می کنند و به زنجیره غذایی محلی کمک می کنند، از جمله: