درخت چنار آمریکایی
درخت چنار چه نوع درختی است؟
این درختان بزرگ بومی آمریکای شمالی، اروپای شرقی و آسیا است و با پوسته پوسته شدن مشخص می شوند. برگ های بزرگ، برگریز، معمولاً لوب نخل و سرهای کروی و گل و دانه از مشخصه های اصلی آن است. جهاد کشاورزی
چنار چه مدت زندگی می کند؟
درخت چنار می تواند تا 35 متر رشد کند و چند صد سال زندگی کند. پوست آن به رنگ سبز زیتونی تا خاکستری است و دارای صفحات بزرگ پوسته پوسته ای است که پوست آن جدا می شود تا پوست کرمی در زیر آن ظاهر شود.
آیا چنارها سریع رشد می کنند؟
درختان چنار در همه مناطق به جز سردترین مناطق مقاوم هستند، در جوانی خیلی سریع رشد می کنند. آن ها درختان عالی برای باغ های بزرگ خانگی، پارک ها و خیابانه ای وسیع هستند. تکثیر از طریق بذر، قلمه یا لایه ها انجام می شود. فضای سبز
آیا درختان چنار همیشه سبز هستند؟
چنار شرقی یک گونه درخت برگریز است که می تواند یک درخت سایه ای جذاب در حیاط پشتی باشد. محیط زیست
برگ درخت چنار چه شکلی است؟
برگ های درخت چنار سه تا پنج لوب و پهنای آنها تا 25 سانتی متر است. آن ها در پاییز سبز و زرد عمیق هستند. پایه برگ اغلب صاف است. حاشیه برگ صاف است.
چگونه از درخت چنار مراقبت می کنید؟
درخت چنار لندن به راحتی پیوند می شود، اگرچه باید مراقبت شود که درختان خیلی عمیق کاشته نشوند. درخت چنار خاک های عمیق، غنی و مرطوب را که به خوبی تخلیه می شوند ترجیح می دهد. با این حال، این گونه قادر به مقاومت در برابر بیشتر شرایط خاک، از جمله pH بالا و تراکم است.
آیا درختان چنار برگریز هستند؟
درختان چنار معمولاً در امتداد پیاده روها و پارک ها در مناطق درون شهری کاشته می شوند. از آنجا که برگریز، مقاوم در برابر آلودگی، رشد سریع و خوش فرم هستند، در بین شهرسازان محبوب هستند.
آیا درختان چنار چوب سخت است؟ خرید چنار
درخت چنار درختی ترکیبی است که اغلب در شهرها و شهرها کاشته می شود. چوب سخت، دارای یک دانه نزدیک و به رنگ قهوه ای روشن است. پرتوهای مدولاری متعددی با اندازه متوسط وجود دارد که در سطوح چهارم برش بسیار مشهود و تزئینی هستند.
گیاه پامپاس گراس
نام علمی : Pampas Grass
علف پامپاس یک گیاه بلند با برگ های دراز است که گل های بسیار زیبایی تولید میکند. علف پامپاس یک گیاه چند ساله میباشد. این گیاه بومی آمریکای جنوبی است و به دلیل رشد بیش از حد در کالیفرنیا به عنوان یک علف هرز مهاجم شناخته میشود، همچنین در نیوزلند و هاوایی به دلیل توانایی بالایی که در تکثیر دارد کاشت آن در این مناطق ممنوع است. با این حال در سایر نقاط دنیا مردم علف پامپاس را یک چمن زینتی میدانند و از آن برای تزیین حیاط، باغ، فضای سبز و اطراف استخرها استفاده میکنند. یادگیری چگونگی کاشت و پرورش علف پامپاس کلید کنترل آن است.
این گیاه نوعی علف از گیاهان گلدار همیشه سبز و چند ساله می باشد با نام علمی selloana Cortaderia و نام لاتین pampas grass و از خانواده گندمیان Poaceae بومی جنوب آمریکا حدود ۲۵ گونه از آن شناخته شده ارتفاع این گیاه تا ۳ متر می رسد.برگ های طولانی و باریک ۱ الی ۲ متری دارد این علف های بلند در حال رشد متراکم و لبه های برنده داشته و پهنایی به اندازه ۱ سانتی متر به رنگ های سیز مایل به آبی می باشند اما گاها خاکستری نقره ای نیز هستند.گل ها شبیه به یک خوشه بزگ حالت ابریشمی ۲۰ الی ۴۰ سانتی متری با رنگ های بسیار زیبای زرد، ارغوانی، سفید و ترکیب نارنجی سرخ می باشند در انتهای ساقه پدیدار می شوند گلدهی این گیاه در اوایل تیر تا اواخر شهریور ادامه دارد و با پایان فصل همچنان گلها بصورت خشک شده باقی می مانند که باز هم زیبایی خودش را دارد.
موارد استفاده از علف پامپاس یا کورتادریا:این گیاه ابتدا از استرالیا به سایر نقاط معرفی شد بخاطر زیبایی بیش از حد بعنوان یک گیاه زینتی فضای باز در هتل ها، ویلاها، باغچه ها بکار می رود. علف هرز
این گیاه آفتاب فراوان را دوست دارد پس این نکته راباید بدانید که گیاه داخل منزل نیست، باید در مکانی که آفتای فراوان دارد کاشته شود، خاک مخلوط خاک رس و شن، شن و ماسه، گچ، خشت باشد خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد ، ph خاک باید خنثی باشد ، آبیاری زمانی که خاک خشک شد آبیاری کنید.این گیاه مقاومت خوبی به سرما نیز دارد برای گل دهی حتما باید در زمستان هرس شود و کود دهی اوایل بهار انجام شود تا گل دهی کند.(گل دهی گیاه آگوست می باشد).در زمان هرس همیشه به یاد داشته باشید که از دستکش استفاده کنید لبه های این علف برنده می باشد.
نیازمندی های طبیعی
خاک:
نسبت به خاک سختگیر نیست و در خاک شنی تا رسی به راحتی رشد می کند. پامپاس
آبیاری:
به خشکی کشیدن مقاوم است و مناسب مناطق کم آب است. می توان آن را هفتگی آب داد و به هنگام گرمای تابستان کمی بیشتر. خاک آن در زمستان احتیاج به آبیاری ندارد و خاک آن نباید غرقابی بماند. آبیاری قطه ای
نور:
در مکانی با نور مستقیم خورشید یا نیم سایه به خوبی رشد می کند.
دما:
اگر خاک آن خشک باشد تا دمای منفی ۲۰ درجه هم خشک نمی شود. خرید پامپاس گراس
تکثیر:
با تقسیم بوته می توان گیاه را تکثیر کرد. از طریق کاشت بذر هم می توان گیاهان جدید بدست آورد.
همانطور که گفتیم، بهترین روش کاشت پرتقال، قلمه زدن است و نهال هایی که با این شیوه تولید شده و کاشته می شوند، از کیفیت و سلامت بهتری برخوردارند. برای کاشت نهال پرتقال؛ می بایست گودالی به عمق 00.5 متر تا 1 متر ایجاد کرده و مخلوطی از ماسه، کود حیوانی و خاکی که حاوی برگ های پوسیده است را برای داخل گودال استفاده نمود. نکته مهم اینکه درخت پرتقال، اگرچه رطوبت هوا را دوست دارد، اما جمع شدن آب اطراف ریشه، باعث پوسیدگی آن می گردد؛ لذا باید از کاشت عمیق نهال خودداری کرد. خاک
درخت مرکبات از گونه درخت هایی هستند که فاصلۀ نزدیک به هم را دوست نداشته و باید جهت دریافت نور و مواد مغذی کافی، با رعایت فاصلۀ مناسب کاشته شوند. اگرچه با انجام هرس به موقع و صحیح، می توان رشد شاخ و برگ های درخت پرتقال را کنترل کرد، اما همواره بسته به شرایط اقلیمی و آب و هوایی، می بایست حداقل 3×3 متر تا حداکثر 8×8 متر را در مزارع تجاری پرتقال، در نظر گرفت. پرتقال
امروزه بسیاری از باغداران، طرفدار درختکاری متراکم بوده و ترجیح اما باید در حین کاشت درخت پرتقال، به شرایط آب و هوایی و اقلیمی توجه داشت. در مناطق معتدل که رطوبت زیادی وجود دارد، کاشت انبوه و متراکم باعث می شود تا آفات قارچی زیاد شود.
از سوی دیگر، در مناطقی که گرما بیشتر بوده و رطوبت کمتر و یا احیاناً هوا سردتر، نزدیک بودن درختان باعث جلوگیری از سرمازدگی درختان می گردد. البته باید در نظر داشت که، فاصلۀ کم نیاز به غنای بیشتر خاک از جهت مواد غذایی و املاح دارد.
معمولاً کاشت درخت پرتقال؛ مانند دیگر نهال ها، در اواخر دورۀ سرما ترجیح داده می شود. در مناطقی که سرمای زمستانۀ شدید وجود دارد، توصیه می گردد تا در اواخر زمستان یا اوایل بهار، نهال پرتقال کاشته شود، ولی در مناطقی که زمستان ملایم است، می توان در فصل پاییز نیز یا حتی در زمستان نیز این کار را انجام داد. در مناطق شمالی ایران، به طور معمول، مرکبات از اواخر پاییز تا اوایل بهار کاشته می شود، البته اواخر زمستان در این مناطق مناسب تر است.
به عنوان مثال در مناطقی که در بهار بادخیز است، کاشت پرتقال در فصل بهار ترجیح داده می شود. یا در مناطقی که زمستان خیلی سرد است، ممکن است گیاهچه در زمستان دچار یخ زدگی شود، به همین دلیل، کاشت پاییزه، ترجیح داده می شود.
این گیاه بومی کشور ژاپن است.
اسم علمی این گیاه Euonymus japonicus ، از خانواده celastraceae میباشد. این جنس شامل ۱۷۶ گونه مختلف و گیاهانی همیشه سبز ، زیبا و مناسب برای پرچین ها و هرس پذیر هستند. جهاد کشاورزی
بوتههای آن کوتاه بوده و با گذشت زمان از ۱ تا ۹ متر رشد میکند.
شکل برگهای شمشاد پرتقالی سرنیزهای بوده و در نیمه پایینی پهن تر و به سمت قسمت انتهایی باریک میشوند. رشد آن به صورت درختچه ای میباشد و شاخههای آن مقابل یکدیگرقرار گرفته اند و به طور گسترده و نسبتا خمیده هستند. وزارت آب و فاضلاب
شمشاد سبز برگها ی چرمی شکل دارد و لبههای برگها صاف(بدون دندانه) است. به صورت حدودی طول برگهای این گیاه تقریبا ۳۵-۲۴ میلیمتر و عرض آن ۱۴-۱۰ میلی متر میباشد. محیط زیست
نوک برگ نسبتا نرم و گرد است. در مورد رنگ برگها، هر دو سطح آن سبز تیره است و سطح روی آن بسیار براق و درخشان است.خرید شمشاد پرتقالی
البته گلهای شمشاد سبز فاقد ارزش زینتی است و گل سبز و سفید کم رنگ کوچک آن در فصل بهار شکوفا میشود. شمشاد
شمشاد سبز در اکثر خاکها سازگار بوده و جهت رشد بهینه نیاز به زهکش مناسب دارد. خاک باغچه با کمی ماسه برای رشد و نمونه شمشاد پرتقالی مطلوب میباشد این گیاه در هر نوع خاک با زهکش خوب رشد میکند و خاک قلیایی را ترجیح میدهد.
آبیاری شمشاد باید بطور منظم انجام شود و خاک گیاه بهتر است قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد.
شمشاد با هرگونه نور و دما سازگار است، اما این گیاه هوای آفتابی را بیشتر ترجیح میدهد.
شمشاد سبز نسبت به نور مقاوم است و در مکانهای آفتابی، نیم سایه و تمام سایه به خوبی رشد میکند.
معمولاً براساس شرایط اقلیمی و ساختار انواع شمشاد، دما و نور آن متفاوت خواهد بود. با اینحال دمای خنک بهترین گزینه برای پرورش و رشد این گیاه است.
مقاومت این گیاه به سرما تا دمای ۲۰- درجه سانتیگراد است.
۵۰ تا ۷۰ درصد
بهترین زمان برای هرس کردن گیاه شمشاد پاییز، زمستان و ابتدای بهار است. بهتر است برای رشد و تراکم گیاه به طور مرتب بوته را تا سه سال متوالی هرس کنید.
شمشادها معمولاً هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل میکنند و بدون هرس نیز بوته ها زیبا و متراکم هستند. شکل و اندازه نهایی برای هرس بستگی به نوع شمشاد دارد.
شمشاد از انواع گیاهان رایج در نواحی گرم و مرطوب است. این گیاه را به راحتی میتوان در حیاط و حتی در فضای آپارتمان پرورش داد. نورگیرترین قسمت آپارتمان را برای کاشت گیاه انتخاب کرده و گلدان ها را در آنجا قرار دهید. قبل از کاشت، گلدان ها را از خاک غنی از خاک برگ پرکرده و آن را آبیاری کنید. حداقل فاصله میان دو گیاه در کاشت در باغچه و فضای سبز باید ۷۰ سانتیمتر باشد.
بهترین زمان برای کوددهی شمشاد، در ماههای اردیبهشت تا شهریور هر دو هفته یک بار است.