، میوه ای از جنس موسی ، از خانواده Musaceae ، یکی از مهم ترین محصولات میوه جهان است. موز در نواحی استوایی رشد میکند، و اگرچه بیشترین مصرف آن در این مناطق است، اما به دلیل طعم، ارزش غذایی، و در دسترس بودن آن در طول سال در سراسر جهان ارزش دارد.موز کاوندیش ، یا دسر، بیشتر به صورت تازه مصرف می شود، اگرچه ممکن است سرخ شده یا له شده و در پای یا پودینگ سرد شود. همچنین ممکن است برای طعم دادن به کلوچه، کیک یا نان استفاده شود. انواع آشپزی، یاچنار ، نشاسته ای هستند تا شیرین و به طور گسترده به عنوان یک منبع غذایی اصلی در مناطق گرمسیری رشد می کنند. زمانی که رسید http:// ه یا نارس پخته می شوند. یک میوه رسیده حاوی 22 درصد کربوهیدرات و سرشار از فیبر غذایی ، پتاسیم ، منگنز و ویتامین های B6 و C است . درختچه توری
تصور می شود که موز اولین بار در آسیای جنوب شرقی اهلی شده است و مصرف آن در نوشته های اولیه یونانی، لاتین و عربی ذکر شده است. اسکندر مقدونی در سفری به هند موز را دید . مدت کوتاهی پس از کشف آمریکا ، موز از جزایر قناری به دنیای جدید برده شد ، جایی که ابتدا در هیسپانیولا تأسیس شد و به زودی به جزایر دیگر و سرزمین اصلی گسترش یافت. کشت افزایش یافت تا اینکه موز به یک ماده غذایی اصلی در بسیاری از مناطق تبدیل شد و در قرن نوزدهم در بازارهای ایالات متحده ظاهر شد. اگرچه موز کاوندیش تا حد زیادی رایج ترین گونه وارداتی توسط کشورهای غیر گرمسیری است، گونه های چنار حدود 85 درصد از کل کشت موز در سراسر جهان را تشکیل می دهند .