درخت کریسمس مدرن، با این حال، در غرب سرچشمه گرفته استآلمان . پشتوانه اصلی یک نمایشنامه محبوب قرون وسطایی درباره آدم و حوا این بوددرخت بهشت، یک درخت صنوبر آویزان شده با سیب، که نمایانگر باغ عدن است . آلمانی ها در 24 دسامبر، روز عید مذهبی، درخت بهشتی را در خانه های خود نصب کردندآدم و حوا. بر آن ویفر آویزان کردند (نماد میزبان عشای ربانی ، نشانه مسیحی خرید درخت نوئل رستگاری). در سنت های بعدی، ویفرها با کوکی هایی با اشکال مختلف جایگزین شدند. شمع ها ، نماد مسیح به عنوان نور جهان، اغلب اضافه می شوند. در همان اتاق بود«هرم کریسمس»، سازه‌ای مثلثی از چوب که دارای قفسه‌هایی برای نگهداری مجسمه‌های کریسمس بود و با گیاهان همیشه سبز، شمع‌ها و ستاره تزئین شده بود. در قرن شانزدهم، هرم کریسمس و درخت بهشت با هم ادغام شدند و به درخت کریسمس تبدیل شدند.
این رسم تا قرن هجدهم در میان لوتریان آلمانی رایج شد، اما تا قرن بعد بود که درخت کریسمس به یک سنت ریشه دار آلمانی تبدیل شد. درخت کریسمس که در اوایل قرن نوزدهم به انگلستان معرفی شد، در اواسط قرن نوزدهم توسط آلمانی‌تبار رایج شد.شاهزاده آلبرت ، شوهر ملکه ویکتوریا . درخت ویکتوریایی با اسباب‌بازی‌ها و هدایای کوچک، شمع‌ها، آب نبات‌ها، رشته‌های پاپ کورن و کیک‌های فانتزی که از شاخه‌ها با روبان و زنجیر کاغذی آویزان شده بود تزئین شده بود. درختان کریسمس که در قرن هفدهم توسط مهاجران آلمانی به آمریکای شمالی برده شدند ، در قرن نوزدهم اوج مد بودند. آنها همچنین در اتریش، سوئیس، لهستان و هلند محبوب بودند. در چین و ژاپن، درختان کریسمس که توسط مبلغان غربی در قرن 19 و 20 معرفی شدند، با طرح های کاغذی پیچیده تزئین می شدند.
زیور آلات شیشه ای دمیده برای فروش در بریتانیا و بریتانیا عرضه شددر ایالات متحده در اوایل دهه 1870، بسیاری از آنها در کارگاه های کوچک در آلمان و بوهم تولید می کردند، که همچنین تزئینات ساخته شده از قلوه سنگ، سرب ریخته گری، مهره، کاغذ فشرده و چوب پنبه را ایجاد می کردند. در ایالات متحده، FW Woolworth تا سال 1890 سالانه 25 میلیون دلار زیور آلات می‌فروخت، تا آن زمان رشته‌هایی از چراغ‌های درختی برقی نیز در دسترس بودند. در دهه 1930، درختان مصنوعی ساخته شده از موهای قلم مو در ایالات متحده توسعه یافتند و دهه 1950 و 1960 شاهد تولید انبوه درختان پلاستیکی آلومینیوم و PVC بود. درختان مصنوعی محبوبیت قابل توجهی به دست آوردند، به ویژه در کشورهایی که تهیه درختان تازه سخت بود .
در ایالات متحده و اروپا ، گونه های رایج درختان تازه عبارتند از کاج ، مانند کاج سفید ( Pinus strobus )، کاج اسکاچ ( P. sylvestris )، و کاج ویرجینیا ( P. virginiana ). صنوبر ، به ویژه صنوبر بلسان ( Abies balsamea )، صنوبر فریزر ( A. fraseri )، صنوبر بزرگ ( A. grandis )، صنوبر نجیب ( A. procera )، صنوبر نقره ای ( A. alba )، و صنوبر سفید ( A. concolor ) ; و صنوبرهای خاص ، مانند صنوبر نروژ ( Picea abies )، صنوبر آبی (P. pungens )، و صنوبر سفید ( P. glauca ). صنوبر داگلاس ( Pseudotsuga menziesii )، که صنوبر واقعی نیست، نیز رایج است. سرو و سروهای مختلفی نیز مورد استفاده قرار می گیرد، اگرچه این ها بیشتر در تاج گل های همیشه سبز یا تزئینات دیگر دیده می شوند.
یکی از چالش های اصلی ما به عنوان والدین می تواند تشویق فرزندانمان به خوردن میوه و سبزیجات بیشتر باشد. وادار کردن آنها به خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل به منظور رشد آنها و تبدیل شدن به افراد سالم می تواند کار سختی باشد - والدینی که با دیدن برخی سبزیجات پوره شده با چهره خراشیده کودک روبرو نشده اند. آنها
اگرچه ممکن است طعم کلم بروکلی و گوجه فرنگی در ابتدا مورد علاقه نباشد، چیزهای عجیب و غریبی در مورد میوه و سبزیجات وجود دارد که ممکن است آنها را کمی جالب تر کند - مانند تعداد دانه های یک انار، آیا هویج واقعاً به ما کمک می کند تا ببینیم. در تاریکی، و کدام سبزی اولین گیاهی بود که در فضا رشد کرد…امنیت غذایی
توت ها، طبق تعریف، دانه های خود را در داخل دارند ، در حالی که فقط با نگاه کردن به یک توت فرنگی می توانید ببینید که دانه های خود را در خارج نگه می دارند . با این حال، دانه های یک موز آنقدر ریز هستند که ما واقعاً متوجه وجود آنها نمی شویم، اما هستند - آنها را محکم در خانواده "توت" قرار می دهد!
یک انار با اندازه متوسط می تواند بین 200 تا 1400 دانه داشته باشد! یک چالش شمارش وجود دارد!
وقتی رسیدند، پرش می کنند! خودتان امتحان کنید…
بسیاری از ما می دانیم که گوجه فرنگی یک میوه است، (درست است!) اما کدو تنبل هم همینطور!
در اکتبر 1995، ناسا و دانشگاه ویسکانسین مدیسون برای کمک به رشد اولین گیاه در فضا - سیب زمینی - همکاری کردند.
پرتقال میوه ای نیمه گرمسیری است و نه گرمسیری و بنابراین رنگ پرتقال به محل رشد آن بستگی دارد. در مناطق نیمه گرمسیری، دما آنقدر سرد نیست که پوست نارنجی شود. این بدان معناست که پرتقال می تواند سبز یا زرد بماند، حتی زمانی که رسیده است!
اگر به شیر علاقه ای ندارید اما می خواهید کلسیم بیشتری در رژیم غذایی خود داشته باشید، ممکن است برایتان جالب باشد که بدانید یک فنجان انجیر خشک به اندازه همان مقدار شیر کلسیم دارد.
این میوه مبهم دارای بزرگترین ماده مغذی در بین هر میوه ای در راهروی محصولات شماست - از این رو اغلب در کمپ سوپر غذا قرار می گیرد. آنها دو برابر یک پرتقال ویتامین C دارند و جایگزین دیگری برای موز با پتاسیم بالا و کم نمک هستند. آنها مملو از سایر ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی مفید برای قلب هستند.
نه واقعا نه به گفته www.wikipedia.org "این باور که خوردن هویج دید در شب را بهبود می بخشد، افسانه ای است که توسط بریتانیا در جنگ جهانی دوم برای گمراه کردن دشمن در مورد توانایی های نظامی خود مطرح شد." برای اینکه آلمان متوجه نشود که بریتانیا از رادار برای رهگیری بمب‌افکن‌ها در حملات شبانه استفاده می‌کند، آنها بیانیه‌های مطبوعاتی منتشر کردند که در آن اعلام شد خلبانان بریتانیایی هویج زیادی می‌خورند تا دید در شب استثنایی به آنها بدهند!
این میوه روی درخت دوریو رشد می کند و در مالزی، اندونزی و تایلند رشد می کند. ظاهرا بوی تخم مرغ فاسد، جوراب عرق کرده یا حتی زباله می دهد. آیا صدا به خصوص جذاب نیست؟ فکر کنید ما به توت فرنگی می چسبیم (حتی اگر توت نباشند!)
ایمن نگه داشتن همهبرخی از میوه ها و سبزیجات می توانند بسیار کوچک باشند، پس حتما مراقب بچه های کوچک خود باشید، به خصوص اگر در حال جهش کرن بری یا شمارش دانه های انار هستند!
می خواهید بیشتر بدانید؟
دریافت حداقل پنج وعده از انواع میوه ها و سبزیجات در روز فواید قابل توجهی برای سلامتی دارد. 5 دلیل برای خوردن 5 عدد در روز را بیابید .
میوه و سبزیجات را با این ایده‌های میان‌وعده‌ای که به راحتی آماده می‌شوند، سرگرم‌کننده کنید .
ممکن است ما دوست نداشته باشیم فرزندانمان با غذای خود بازی کنند، اما این چند ایده برای علاقه مند کردن کودکان شما و یادگیری در مورد سبزیجات است. انجام بازی‌های مرتبط با سبزیجات و یادگیری در مورد اهمیت خوردن سبزیجات به شیوه‌ای سرگرم‌کننده، می‌تواند به مزایای سلامت جسمی و روانی باورنکردنی دست یاب
محصولات زراعی، گیاهان، حیوانات اهلی، ماهی، پرندگان و سایر اقلام برای غذا، پارچه و سایر امکانات زندگی. کشاورزی برای پیشرفت تمدن بشری حیاتی است. قبل از انقلاب صنعتی، اکثریت قریب به اتفاق مردم برای مایحتاج روزمره خود مانند غذا، پوشاک و سرپناه به کشاورزی متکی بودند. آنها تصور کمی از بازار جهانی داشتند و به دلیل استفاده از کشاورزی مدرن یا شیوه های کشاورزی ارگانیک نسبتاً کمی تولید می کردند . اما از آن زمان همه چیز تغییر کرده است. خرید نهال میوه
کشاورزان مدرنیته سیستم های کشاورزی را درک می کنند، اما انتقال آن با ویژگی دشوار است. با این وجود، تضاد بین سیستم‌های کشاورزی مدرن و سنتی، پیامدهای جدی برای تکامل آینده سیستم غذایی جهانی دارد، علی‌رغم این واقعیت که تعداد کمی از سیستم‌ها به طور کامل در هر دو دسته قرار می‌گیرند.
روش‌های سنتی: نوع نگاه کشاورزان به خود و شغلشان شاید مهم‌ترین تمایز بین گروه‌ها باشد. برای مثال، کشاورزان سنتی اغلب اظهار می‌کنند که تلاش می‌کنند تا با منابعی که در دست دارند، کارآمد عمل کنند.
یعنی از زمین، منابع انرژی، بارندگی، بذر، روش های خاک ورزی در دسترس خود استفاده می کنند تا آنچه را که طبیعت فراهم می کند ایجاد کنند. روش های سنتی برای کشت زمین، انتخاب و کاشت بذر، محافظت از گیاهان در برابر گیاهان و حیوانات رقیب و برداشت محصول استفاده می شود. اقلام مازاد در فروشگاه های مجاور فروخته می شود. این تولیدکنندگان معمولاً گزارش می دهند که ظرفیت محدودی برای اصلاح این فرآیندها دارند و برخی فعالانه می خواهند از تغییر جلوگیری کنند.
تولید چنین سیستم هایی تا حد زیادی توسط حاصلخیزی ذاتی خاک ها که با مدیریت ماهر و آب و هوا بهبود می یابد، تعیین می شود. سیستم های تکنولوژیکی و مدیریتی درگیر اغلب با عدم دسترسی یا عدم تمایل به استفاده از اطلاعات جدید در مورد تولید و/یا مدیریت و همچنین کمک های دولتی یا تجاری متمایز می شوند. بهره وری آنها به آرامی رشد می کند، معمولاً در واکنش به رویدادهای خارجی که انزوای تولیدکننده را کاهش می دهد، دسترسی به بازار را افزایش می دهد یا سرمایه گذاری در آب و زمین را تشویق می کند.
کشاورزی مدرن: در سیستم‌های کشاورزی مدرن، کشاورزان فکر می‌کنند که مسئولیت‌های مرکزی بسیار بیشتری دارند و مایلند از فناوری و اطلاعات برای مدیریت بیشتر اجزای سیستم استفاده کنند که با دیدگاه کشاورزان سنتی کاملاً متفاوت است. برخلاف انزوای موجود در ترتیبات قدیمی، کشاورزی مدرن موفقیت را وابسته به پیوندها می داند - دسترسی به منابع، فناوری، مدیریت، سرمایه گذاری، بازارها، و حمایت از سیاست های دولت.
در نتیجه، بسیاری از موفقیت سیستم های مدرن به توسعه بستگی دارد و حاصلخیزی خاک با ارائه مواد مغذی خاص در زمانی که آنها کم هستند حفظ می شود. استفاده از نیروی ماشین و فناوری برای تولید شرایط خاک مورد نیاز برای تشویق توسعه گیاه و در عین حال کمترین اختلال و از دست دادن خاک استفاده می شود. استفاده از ژنتیک بهبود یافته برای محصولات کشاورزی و دام برای بهبود عملکرد، کیفیت و قابلیت اطمینان؛ و استفاده از تکنیک های مدرن ژنتیکی و سایر تکنیک ها برای حفاظت از محیط زیست.
این موفقیت همچنین به دسترسی به آبیاری کارآمد و مؤثر برای افزایش بارندگی در مناطق مختلف و همچنین تجهیزات و روش‌های بهبود برداشت، جابجایی و ذخیره‌سازی برای جلوگیری از تلفات و فروش مؤثر کالا بستگی دارد. به نوبه خود، ارائه دسترسی به فناوری، تجهیزات، اطلاعات و امکانات فیزیکی در سراسر سیستم بازاریابی تولید به سرمایه گذاری دولتی و خصوصی وابسته است.
کشاورزی مدرن در کشورهای توسعه یافته، از جمله ایالات متحده، به مراتب بیشتر از مزارع و کشاورزان را شامل می شود. این سیستم به سیستم های عظیم و بسیار پیچیده ای وابسته است که خروجی تولیدکنندگان را در یک زنجیره ارزش گسترده که شامل محصولات غذایی و مصرف کنندگان نهایی است، جابجا، ذخیره و پردازش می کند.
جدای از تکنیک های کشاورزی ذکر شده در بالا، روش های اضافی در مناطق مختلف هند استفاده می شود. بسیاری از این روش ها در حوزه روش های کشاورزی سنتی در هند قرار نمی گیرند. این شامل موارد زیر است:
آئروپونیک روشی برای رشد گیاهان در هوا یا مه بدون نیاز به خاک است. این یک زیرگروه هیدروپونیک است که با معلق کردن ریشه گیاه در هوا کار می کند. اگر کشاورزان از این روش استفاده کنند، کنترل بیشتری بر میزان مصرف آب خواهند داشت.
آکواپونیک یک سیستم حلقه بسته است که به شدت به لقاح از پیوند همزیستی بین آبزی پروری و کشاورزی بستگی دارد. این تکنیک کشاورزی آبزی پروری سنتی را با هیدروپونیک ترکیب می کند.
روش هیدروپونیک یک روش کشاورزی بدون خاک است که از هیچ نوع خاکی استفاده نمی کند. این تکنیک مستلزم رشد گیاهان سالم بدون نیاز به محیط جامد با استفاده از مواد مغذی مانند محلول های آب غنی از مواد معدنی است. هیدروکالچر زیرمجموعه ای از کشاورزی هیدروپونیک است و مواد مغذی مورد استفاده در سیستم های کشاورزی هیدروپونیک از منابع بسیاری تامین می شود.
این رویکرد شامل کشت یک محصول واحد در یک منطقه کشاورزی مشخص است. با این حال، در کشوری مانند هند، روش کشاورزی تک‌فرهنگ اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. کشاورزی در فضای داخلی، مانند تولید گیاهان دارویی، در دسته تک کشت قرار می گیرد . تک کشت یک روش کشاورزی مدرن است که در آن یک محصول یا گیاه واحد کشت می شود.
به دلیل غذای بیشتری که سیستم های مدرن عرضه می کنند، صدها میلیون نفر توانسته اند به پتانسیل بیشتری دست یابند.
زندگی بهتر، بنابراین افزایش دستاوردهای همه، از بچه ها گرفته تا سالمندان، باعث افزایش بهره وری نیروی کار و به طور کلی توسعه و پیشرفت انسانی می شود. سطح فعلی گرسنگی و سوء تغذیه که یک میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، نتیجه سیاست های ناکافی، بهره وری پایین و درآمد پایین است. عدم تداوم استفاده از فناوری نوآورانه برای افزایش بهره وری در مزرعه و در سراسر سیستم غذایی همه جنبه های این مسائل را تشدید می کند، به ویژه مواردی که بر افراد و خانواده های کم درآمد تحمیل می شود.
محدودیت‌های فیزیکی محیطی، که به مسائل عمومی مهم‌تر تبدیل شده‌اند، به‌طور قابل‌توجهی توسط کشاورزی مدرن کاهش یافته‌اند، که باعث کاهش:
نیاز به افزایش سطح زمین، کاهش فشار به کشاورزی اراضی آسیب پذیر و مناطق جنگلی. کشاورزی مدرن از فن‌آوری‌های جدید موفقی مانند بیوتکنولوژی استفاده می‌کند تا ضمن کاهش اثرات زیست‌محیطی، بازدهی افزایش یابد. این امر باعث کاهش مقدار زمین، کود و سموم مصرفی در واحد عملکرد می شود.
پیشرفت در فناوری پردازش و جابجایی به طور قابل توجهی به افزایش ایمنی مواد غذایی از طریق کاهش عوامل بیماری زا و کاهش قابل توجه تلفات پس از برداشت کمک می کند که باعث افزایش عرضه غذا می شود.
مصرف کنندگان از کشاورزی مدرن، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی سود بسیار زیادی می برند.
افزایش کیفیت زندگی و استانداردهای زندگی با کاهش قیمت مواد غذایی. این به طور موثر درآمد مصرف کننده را بهبود می بخشد زیرا قدرت خرید بیشتری را برای سایر محصولات مصرفی مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی، اوقات فراغت و غیره آزاد می کند.
کشاورزی مدرن با افزایش در دسترس بودن مواد غذایی، بهبود کیفیت غذا و در دسترس قرار دادن آن برای افراد بیشتری به ثبات سیاسی جهانی کمک می کند.
محصولات زراعی، گیاهان، حیوانات اهلی، ماهی، پرندگان و سایر اقلام برای غذا، پارچه و سایر امکانات زندگی. کشاورزی برای پیشرفت تمدن بشری حیاتی است. قبل از انقلاب صنعتی، اکثریت قریب به اتفاق مردم برای مایحتاج روزمره خود مانند غذا، پوشاک و سرپناه به کشاورزی متکی بودند. آنها تصور کمی از بازار جهانی داشتند و به دلیل استفاده از کشاورزی مدرن یا شیوه های کشاورزی ارگانیک نسبتاً کمی تولید می کردند . اما از آن زمان همه چیز تغییر کرده است. خرید نهال میوه
کشاورزان مدرنیته سیستم های کشاورزی را درک می کنند، اما انتقال آن با ویژگی دشوار است. با این وجود، تضاد بین سیستم‌های کشاورزی مدرن و سنتی، پیامدهای جدی برای تکامل آینده سیستم غذایی جهانی دارد، علی‌رغم این واقعیت که تعداد کمی از سیستم‌ها به طور کامل در هر دو دسته قرار می‌گیرند.
روش‌های سنتی: نوع نگاه کشاورزان به خود و شغلشان شاید مهم‌ترین تمایز بین گروه‌ها باشد. برای مثال، کشاورزان سنتی اغلب اظهار می‌کنند که تلاش می‌کنند تا با منابعی که در دست دارند، کارآمد عمل کنند.
یعنی از زمین، منابع انرژی، بارندگی، بذر، روش های خاک ورزی در دسترس خود استفاده می کنند تا آنچه را که طبیعت فراهم می کند ایجاد کنند. روش های سنتی برای کشت زمین، انتخاب و کاشت بذر، محافظت از گیاهان در برابر گیاهان و حیوانات رقیب و برداشت محصول استفاده می شود. اقلام مازاد در فروشگاه های مجاور فروخته می شود. این تولیدکنندگان معمولاً گزارش می دهند که ظرفیت محدودی برای اصلاح این فرآیندها دارند و برخی فعالانه می خواهند از تغییر جلوگیری کنند.
تولید چنین سیستم هایی تا حد زیادی توسط حاصلخیزی ذاتی خاک ها که با مدیریت ماهر و آب و هوا بهبود می یابد، تعیین می شود. سیستم های تکنولوژیکی و مدیریتی درگیر اغلب با عدم دسترسی یا عدم تمایل به استفاده از اطلاعات جدید در مورد تولید و/یا مدیریت و همچنین کمک های دولتی یا تجاری متمایز می شوند. بهره وری آنها به آرامی رشد می کند، معمولاً در واکنش به رویدادهای خارجی که انزوای تولیدکننده را کاهش می دهد، دسترسی به بازار را افزایش می دهد یا سرمایه گذاری در آب و زمین را تشویق می کند.
کشاورزی مدرن: در سیستم‌های کشاورزی مدرن، کشاورزان فکر می‌کنند که مسئولیت‌های مرکزی بسیار بیشتری دارند و مایلند از فناوری و اطلاعات برای مدیریت بیشتر اجزای سیستم استفاده کنند که با دیدگاه کشاورزان سنتی کاملاً متفاوت است. برخلاف انزوای موجود در ترتیبات قدیمی، کشاورزی مدرن موفقیت را وابسته به پیوندها می داند - دسترسی به منابع، فناوری، مدیریت، سرمایه گذاری، بازارها، و حمایت از سیاست های دولت.
در نتیجه، بسیاری از موفقیت سیستم های مدرن به توسعه بستگی دارد و حاصلخیزی خاک با ارائه مواد مغذی خاص در زمانی که آنها کم هستند حفظ می شود. استفاده از نیروی ماشین و فناوری برای تولید شرایط خاک مورد نیاز برای تشویق توسعه گیاه و در عین حال کمترین اختلال و از دست دادن خاک استفاده می شود. استفاده از ژنتیک بهبود یافته برای محصولات کشاورزی و دام برای بهبود عملکرد، کیفیت و قابلیت اطمینان؛ و استفاده از تکنیک های مدرن ژنتیکی و سایر تکنیک ها برای حفاظت از محیط زیست.
این موفقیت همچنین به دسترسی به آبیاری کارآمد و مؤثر برای افزایش بارندگی در مناطق مختلف و همچنین تجهیزات و روش‌های بهبود برداشت، جابجایی و ذخیره‌سازی برای جلوگیری از تلفات و فروش مؤثر کالا بستگی دارد. به نوبه خود، ارائه دسترسی به فناوری، تجهیزات، اطلاعات و امکانات فیزیکی در سراسر سیستم بازاریابی تولید به سرمایه گذاری دولتی و خصوصی وابسته است.
کشاورزی مدرن در کشورهای توسعه یافته، از جمله ایالات متحده، به مراتب بیشتر از مزارع و کشاورزان را شامل می شود. این سیستم به سیستم های عظیم و بسیار پیچیده ای وابسته است که خروجی تولیدکنندگان را در یک زنجیره ارزش گسترده که شامل محصولات غذایی و مصرف کنندگان نهایی است، جابجا، ذخیره و پردازش می کند.
جدای از تکنیک های کشاورزی ذکر شده در بالا، روش های اضافی در مناطق مختلف هند استفاده می شود. بسیاری از این روش ها در حوزه روش های کشاورزی سنتی در هند قرار نمی گیرند. این شامل موارد زیر است:
آئروپونیک روشی برای رشد گیاهان در هوا یا مه بدون نیاز به خاک است. این یک زیرگروه هیدروپونیک است که با معلق کردن ریشه گیاه در هوا کار می کند. اگر کشاورزان از این روش استفاده کنند، کنترل بیشتری بر میزان مصرف آب خواهند داشت.
آکواپونیک یک سیستم حلقه بسته است که به شدت به لقاح از پیوند همزیستی بین آبزی پروری و کشاورزی بستگی دارد. این تکنیک کشاورزی آبزی پروری سنتی را با هیدروپونیک ترکیب می کند.
روش هیدروپونیک یک روش کشاورزی بدون خاک است که از هیچ نوع خاکی استفاده نمی کند. این تکنیک مستلزم رشد گیاهان سالم بدون نیاز به محیط جامد با استفاده از مواد مغذی مانند محلول های آب غنی از مواد معدنی است. هیدروکالچر زیرمجموعه ای از کشاورزی هیدروپونیک است و مواد مغذی مورد استفاده در سیستم های کشاورزی هیدروپونیک از منابع بسیاری تامین می شود.
این رویکرد شامل کشت یک محصول واحد در یک منطقه کشاورزی مشخص است. با این حال، در کشوری مانند هند، روش کشاورزی تک‌فرهنگ اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. کشاورزی در فضای داخلی، مانند تولید گیاهان دارویی، در دسته تک کشت قرار می گیرد . تک کشت یک روش کشاورزی مدرن است که در آن یک محصول یا گیاه واحد کشت می شود.
به دلیل غذای بیشتری که سیستم های مدرن عرضه می کنند، صدها میلیون نفر توانسته اند به پتانسیل بیشتری دست یابند.
زندگی بهتر، بنابراین افزایش دستاوردهای همه، از بچه ها گرفته تا سالمندان، باعث افزایش بهره وری نیروی کار و به طور کلی توسعه و پیشرفت انسانی می شود. سطح فعلی گرسنگی و سوء تغذیه که یک میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، نتیجه سیاست های ناکافی، بهره وری پایین و درآمد پایین است. عدم تداوم استفاده از فناوری نوآورانه برای افزایش بهره وری در مزرعه و در سراسر سیستم غذایی همه جنبه های این مسائل را تشدید می کند، به ویژه مواردی که بر افراد و خانواده های کم درآمد تحمیل می شود.
محدودیت‌های فیزیکی محیطی، که به مسائل عمومی مهم‌تر تبدیل شده‌اند، به‌طور قابل‌توجهی توسط کشاورزی مدرن کاهش یافته‌اند، که باعث کاهش:
نیاز به افزایش سطح زمین، کاهش فشار به کشاورزی اراضی آسیب پذیر و مناطق جنگلی. کشاورزی مدرن از فن‌آوری‌های جدید موفقی مانند بیوتکنولوژی استفاده می‌کند تا ضمن کاهش اثرات زیست‌محیطی، بازدهی افزایش یابد. این امر باعث کاهش مقدار زمین، کود و سموم مصرفی در واحد عملکرد می شود.
پیشرفت در فناوری پردازش و جابجایی به طور قابل توجهی به افزایش ایمنی مواد غذایی از طریق کاهش عوامل بیماری زا و کاهش قابل توجه تلفات پس از برداشت کمک می کند که باعث افزایش عرضه غذا می شود.
مصرف کنندگان از کشاورزی مدرن، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی سود بسیار زیادی می برند.
افزایش کیفیت زندگی و استانداردهای زندگی با کاهش قیمت مواد غذایی. این به طور موثر درآمد مصرف کننده را بهبود می بخشد زیرا قدرت خرید بیشتری را برای سایر محصولات مصرفی مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی، اوقات فراغت و غیره آزاد می کند.
کشاورزی مدرن با افزایش در دسترس بودن مواد غذایی، بهبود کیفیت غذا و در دسترس قرار دادن آن برای افراد بیشتری به ثبات سیاسی جهانی کمک می کند.
از منطقه‌ی کاشتی که در آن قرار دارید، مطلع باشید. از آن به عنوان یک راهنما استفاده کنید، بنابراین درختان، درختچه‌ها و گیاهان چندسال‌زی را که در منطقه‌ی شما دوام نمی‌آورند، نخواهید کاشت. شما به این ترتیب حتی می‌توانید نسبت به بهترین زمان برای کاشت سبزیجات و درختان میوه در منطقه‌ی خودتان اطلاعاتی کسب کنید.
از زمان مناسب برای هرس گیاهان‌تان اطلاعی ندارید؟ بوته‌هایی که در بهار گل می‌دهند، مانند گل یاس خوشه‌ای، و رز رونده را بلافاصله پس از آن‌که گل‌های‌شان تمام شدند، هرس کنید. جوانه‌ی گلهای آنها در پاییز سال قبل رشد می‌کنند. بنابراین اگر آنها را در پاییز یا زمستان هرس کنید، بهار سال بعد گل نخواهند داد.
فقط کودهای کمپوست را که دست کم به مدت ۶ ماه در خاک بوده‌اند به کار ببرید. کود تازه نیتروژن زیادی دارد و می‌تواند گیاهان را “بسوزاند”؛ چنین کودی همچنین ممکن است حاوی پاتوژن یا انگل باشد. کودهای حاصل از خوک‌ها، سگ‌ها و گربه‌ها نباید هرگز در باغ یا توده‌های کمپوست استفاده شوند چون ممکن است انگل‌هایی را ایجاد کنند که می‌توانند انسان را نیز آلوده و دچار عفونت کنند.
گیاهان چند ساله به طور کلی برای رسیدن به بلوغ به سه سال زمان نیاز دارند خرید اقاقیا.
یاد بگیرید که فصل رشد در منطقه‌ی شما چه مدت است – آخرین سرما و یخبندان در بهار و اولین سرما در پاییز است، بنابراین می‌توانید برخی از گیاهان را در فضای داخلی بکارید یا اصلا در آن زمان کاشت آنها را شروع نکنید.
چیدن گلهای پژمرده بهترین گزینه برای گیاهان چند ساله و یک ساله است. از آن‌جایی که هدف از گیاهان تک‌سال‌زی گل دادن، بذر دادن و در نهایت مردن است، جدا کردن گل‌هایی که پژمرده شده‌اند کمک می‌کند که این گیاهان گلهای بیشتری بدهند. چیدن گلهای گلهای پژمرده گیاه را تشویق می‌کند که انرژی را برای داشتن برگ‌ها و ریشه‌ّای قوی‌تر صرف کند. از این شیوه برای گیاهانی که به منظور میوه یا غلاف‌شان پرورش داده می‌شوند، پرهیز کنید، گیاهانی مانند گیاه سکه‌ای!
گیاهان به چه مقدار نور نیاز دارند؟ سبزیجات را در جاهایی بکارید که دست کم ۸ ساعت از نور مستقیم خورشید را در روز به دست می‌آورند. اکثر سبزیجات به نور کامل خورشید نیاز دارند تا به خوبی عمل بیایند. اگر در باغچهتان سایه هم هست، سعی کنید محصولات فصل‌های خنک را در آن جا بکارید، سبزیجاتی مانند کاهو، اسفناج ، تربچه و کلم برگ .
بهترین روش برای کنترل علف‌های هرز در باغ و باغچه، کندن آنها با دست و استفاده از بیل است. از کندن عمیق زمین با استفاده از بیل پرهیز کنید چرا که این کار می‌تواند تخم علف‌های هرز را به سطح خاک برساند. علف‌های هرز را زود به زود از زمین جدا کنید و دور بیندازید تا نتوانند تکثیر شوند. از خاکپوش یا مالچ برای خفه کردن علف‌های هرز استفاده کنید تا به این ترتیب علف هرز سالیانه نداشته باشید.
سوسن پلانتین ضرورتی ندارد که به روش تقسیم تکثیر شود مگر اینکه تمایل داشته باشید گیاه پیر را تر و تازه کنید یا تعداد آن را در باغچهتان افزایش بدهید یا خیلی ساده ترجیح می‌دهید، این گیاه را به صورت تکی تکی در باغچهتان داشته باشید.
همه‌ی ادریسی ها در سایه رشد نمی‌کنند. به عنوان مثال گل ادریسی خوشه‌ای نیاز به خورشید دارد تا بتواند بهترین گل‌ها را بدهد.
در فصل پاییز همه چیز را در باغچهتان پاکسازی نکنید. اجازه بدهید چمن‌های زینتی برای زیبایی و سرشاخه‌های حاوی دانه‌ی گیاهانی چند ساله مانند مخروط سانان برای تغذیه‌ی پرندگان باقی بمانند. از بریدن شاخه‌های گیاهان چند ساله‌ی بادوام مانند گل داوودی پرهیز کنید. به این ترتیب احتمال زنده ماندن آنها را در طول زمستان‌های سرد افزایش خواهید داد.
دمای مطلوب برای رسیدن گوجه فرنگی بین ۶۸ تا ۷۷ درجه فارنهایت است. و دمای ۸۵ درجه‌ی فارنهایت، برای اینکه این گیاه بتواند لیکوپن و کاروتن (رنگدانه‌های مسئول رنگ میوه) را تولید کند بیش از حد گرم است. هنگامی که درجه حرارت به طور مداوم پایین‌تر از ۵۰ درجه فارنهایت باشد، گوجه‌فرنگی نمی‌رسد. زمانی که گوجه‌فرنگی کمی تغییر رنگ داشت می‌توانید آن را داخل بیاورید تا کم کم برسد.
پیاز گیاهانی که در بهار شکوفه می‌دهند را (مانند گل لاله ، گل نرگس ، زعفران و سنبل ) در پاییز قبل از یخ زدن زمین بکارید. خیلی ساده پیاز گیاه را در یک سوراخ قرار دهید که دو تا سه برابر ارتفاع پیاز عمق دارد.
گلهای روی پیاز گیاهانی که در بهار گل می‌دهند را بعد از پژمرده شدن بچینید تا گیاه انرژی را به جای تولید دانه به پیاز خود بفرستد. اجازه بدهید شاخ و برگ آن تا زمانی که قهوه‌ای شوند بمانند. وقتی که قهوه‌ای شدند می‌توانید آنها را با یک کشش آرام از گیاه جدا کنید. برگ‌ها مواد مغذی مورد نیاز برای پیاز را ذخیره می‌کنند تا سال بعد بتواند شکوفه بزند. بستن برگ‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا این کار مقدار نور را در سطوح برگ کاهش می‌دهد.
کود راه‌حل لازم برای داشتن گیاهانی که رشد خوبی دارند، نیست. ترکیبات ارگانیک مانند کود کمپوست و کودی را که به مدت کافی عمل آمده‌است، روی خاک‌تان بریزید. بهترین خاک، خاکی است که ساختاری شن مانند و شل دارد به این ترتیب کندن آن آسان است، به راحتی آب را جذب می‌کند و به ریشه‌ی گیاهان اکسیژن می‌رساند. اگر شما استفاده از کود را انتخاب می‌کنید، یک نوع ارگانیک را تهیه کنید تا نیتروژن، فسفات و پتاش هم به خاک‌تان برسانید.
اواخر تابستان یا اوایل پاییز بهترین زمان است برای تقسیم و عوض کردن گلدان گیاهان چندسال زی که در بهار شکوفه می‌زنند. چند مورد از گیاهانی که معمولا به شیوه‌ی تقسیم بوته تکثیر می‌شوند، عبارتند از زنبق ، گل صدتومانی ، سوسن پلانتین ، زنبق رشتی .
اگر گیاه رابارب یا ریواس‌تان ساقه‌های گل داد، آنها را برش بزنید و دور بریزید تا گیاه روی تولید شاخ و برگ تمرکز کند، نه تولید بذر.
زمانی که می‌خواهید گیاهان کشت شده در گلدان را به جای اصلی‌شان انتقال بدهید، سوراخی بزرگ‌تر از حجم ریشه‌ی گیاه دورش ایجاد کنید. به این ترتیب راحت‌تر می‌توانید گیاه را از گلدان‌اش خارج کنید.
گیاه سیب زمینی را عمیق زیر خاک بگذارید و سیب‌زمینی‌هایی را که برداشت کرده‌اید در یک جای تاریک نگهداری کنید. پوست سیب‌زمینی در اثر قرار گرفتن در معرض نور، سبز می‌شود، و این سبزی نشانه‌ای است مبنی بر اینکه سیب‌زمینی یک آلکالوئید بی‌رنگ به نام سولانین تولید می‌کند که یک سم تلخ است و در صورتی که در مقادیر زیادی مصرف شود، ممکن است فرد را بیمار کند. برای جلوگیری از این مشکل، هر نوع سبزی یا جوانه را که روی سیب‌زمینی می‌بینید برش بزنید و دور بریزید.
بیشتر گیاهان باغی زیر زمین، با ۲.۵ تا ۵ سانت آب در هفته بهترین رشد را دارند. اگر باران کافی نیست، یک بار در هفته گیاه را به طور عمیق آبیاری کنید به جای اینکه هر روز یک آبیاری سطحی روی گیاه داشته باشید. آبیاری مکرر و کم عمق تنها لایه‌ی بالای خاک را خیس می‌کند و سبب می‌شود که ریشه‌های گیاه به سمت بالا حرکت کنند به جای اینکه در عمق خاک رشد کنند.
برگ‌هایی که می‌ریزند را دور نیندازید! بلکه آنها را جمع کنید و بعد به عنوان مواد تشکیل‌دهنده‌ی کمپوست استفاده کنید. برگ‌های ساییده شده و خرد شده را می‌توان برای تغذیه‌ی چمن نگه داشت. پس از چندین سرمای سخت، زمانی که گیاهان کاملا خوابیده‌اند، می‌توانید ۷.۵ تا ۱۵ سانت برگ خرد شده را به عنوان مالچ یا خاکپوش روی گیاهان چند ساله استفاده کنید تا آنها در خواب زمستانی به سر ببرند. مالچ را در بهار از روی گیاهان بردارید.
از حفاری یا کاشت در خاک مرطوب اجتناب کنید زیرا این کار باعث خسارت زدن به ساختار خاک می‌شود. صبر کنید تا خاک خشک و شن مانند شود و برداشتن مشتی از آن شکل توپ در دست شما ایجاد نکند (لازم نیست که مثل استخوان خشک شود). بعد می‌توانید آن را بکَنید یا شخم بزنید.
دقت کنید که خاک‌تان آب را خوب از خود عبور دهد. ریشه‌ها به اکسیژن نیاز دارند، و اگر خاک شما همواره مرطوب باشد، هوا برای ریشه‌ها وجود ندارد و در نتیجه نمی‌توانند رشد کنند. بسیاری از گیاهان خاکی را ترجیح می‌دهند که به خوبی آب را از خود عبور می‌دهد، بنابراین خاک خود را با مواد ارگانیک تقویت کنید تا کیفیت خاک افزایش بیابد.
برخی از گیاهان در واکنش به طول روز گل می‌دهند. گل داودی،سرخ برگه ، توت‌فرنگی و برخی دیگر برای تولید گل به شب‌های طولانی نیاز دارند. اگر می‌خواهید که توت‌فرنگی‌های‌تان زمانی که درجه حرارت بین ۳۵ درجه فارنهایت و ۸۵ درجه فارنهایت است، گل و میوه بدهند، گونه‌ای را انتخاب کنید که برچسب “روز خنثی” روی آن باشد.
ریشه‌های درختان گردو ماده‌ای به نام یوگلون را تولید می‌کند که برای بسیاری از گیاهان باغی علاقمند به نور مانند سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی سمی است. (گردوی سیاه به بسیاری از گیاهان دوستدار سایه آسیب نمی‌رساند.) منطقه‌ی سمی یک درخت بالغ می‌تواند ۱۵ تا ۲۴ متر دور از تنه باشد. و اگر برگ یا مغز گردو را کمپوست می‌کنید، ماده‌ی شیمیایی به نام جگولون می‌تواند وارد کمپوست شما شود.
